TERAPIA BORELIOZY

Niezawodna diagnoza i leczenie boreliozy

Jak wygląda terapia boreliozy?

Przewlekła infekcja, jaką jest borelioza, ale także koinfekcje z nią związane, stanowią duże wyzwanie zarówno diagnostyczne, jak i terapeutyczne. Podczas gdy większość ostrych infekcji leczy się szybko albo poprzez aktywację układu odpornościowego, albo poprzez krótkie leczenie farmakologiczne, niektórych patogenów nie można pozbyć się definitywnie bez specjalnej terapii. Gdy rozwija się przewlekła i uporczywa infekcja, jak to może mieć miejsce w przypadku Borrelii , to trzeba leczyć ją przez dość długi czas, w zależności od stadium choroby. Antybiotyki nadal odgrywają tu kluczową rolę.

 

Terapia antybiotykami

Świeże, ostre infekcje bakteryjne często można bardzo dobrze leczyć antybiotykami. Obraz kliniczny utajonej boreliozy, przenoszonej głównie przez kleszcze (ukąszenia), jest przedmiotem kontrowersji w świecie zawodowym. Organizacje pacjenckie domagają się m.in. dłuższej próbnej antybiotykoterapii z pozytywnym wykryciem przeciwciał IgG, gdyż zbyt krótkie antybiotykoterapie nie są wystarczająco skuteczne w długotrwałych zakażeniach Borrelią. W takich przypadkach objawy u pacjentów powracają po kilku tygodniach, dlatego w tych „uporczywych” przypadkach wymagane stężenie substancji czynnej musi być utrzymane znacznie dłużej. Antybiotyki można podawać doustnie w postaci tabletek lub we wlewie dożylnym. Wybór antybiotyków ma również kluczowe znaczenie dla pomyślnego wyleczenia. Oprócz nich troskliwa terapia obejmuje różne środki wzmacniające odporność.

Po analizie, np. zrobionej naszym testem TICKSAVE PRO BORRELIOSIS TEST, mogą wziąć Państwo udział w konsultacji. Może to mieć miejsce w szerokim zakresie - jako porada lekarska (wtedy - oddzielne honorarium lekarskie), obejmująca plan terapii oraz wystawienie wymaganych recept na antybiotyki lub inne leki, ewentualnie bezpłatne spotkanie rekomendacyjne z ustaleniem planu terapii. W obu przypadkach byłoby to możliwe telefonicznie lub na miejscu w naszym gabinecie lekarskim w Kleinmachnow.

Jeśli wynik testu u pacjenta będzie negatywny, wskazane jest zbadanie możliwych innych przyczyn objawów i ewentualnie wykonanie testu w kierunku koinfekcji. Jeśli wyniki będą pozytywne, ustalony zostanie plan terapii, który to uwzględni. W zależności od ustaleń można zastosować różne podejścia terapeutyczne.

Czy istnieje alternatywa dla antybiotykoterapii?

Inną bardzo skuteczną metodą walki z Borrelią jest ekstremalna hipertermia całego ciała (eGKHT). Krętki Borrelii są termolabilne i giną w temperaturze 41,6°C. Efekt ten jest wykorzystywany celowo, a u pacjenta, podając mu lekką tabletką nasenną, wywołuje się „sztuczną gorączkę”. Ekstremalna hipertermia ma miejsce wyłącznie pod ścisłą kontrolą lekarską, polegającą na monitorowaniu  parametrów życiowych pacjenta przez nasz wyspecjalizowany personel.

Często zadawane pytania dotyczące terapii boreliozy

Jak stabilny jest układ odpornościowy?

Często obserwujemy dysfunkcje układu odpornościowego u pacjentów z boreliozą. Aby to wzmocnić podczas antybiotykoterapii, przydatne może być podawanie mikroelementów, biometali, witamin i pierwiastków śladowych.

Jak często powinno się wykonywać laboratoryjne badania kontrolne podczas podawania antybiotyków?

Badania laboratoryjne powinny odbywać się co tydzień.  Zalecane: mała morfologia krwi, GPT, GOT (wątroba), lipaza (trzustka), kreatynina (nerki) i Quick (krzepnięcie).

O czym należy pamiętać podczas antybiotykoterapii?

Czy należy leczyć pacjentów z dodatnim wynikiem testu bez objawów klinicznych? Z reguły: „Nie leczymy wyników badań laboratoryjnych, tylko chorobę” – ale są wyjątki i do nich należy borelioza.

Poniższy cytat Luca Montagniera, odkrywcy wirusa AIDS, odnosi się też do boreliozy:

„Może upłynąć długi okres czasu (lata całe) od początkowego zakażenia infekcją, podczas którego pacjent jest bezobjawowy i pozornie zdrowy; faza latencji. Ale nagle choroba może wybuchnąć ze swoimi wieloobjawowymi dolegliwościami (neuroborelioza, artretyzm, wypalenie). Dlatego terapia musi być prowadzona w okresie utajonym choroby”. Z wywiadu T. Taddonio, dziennikarza naukowego.

 

Co to jest reakcja Jarischa-Herxheimera?

Jest to reakcja immunologiczna organizmu na leczenie infekcji antybiotykami. W wyniku masowego rozkładu dużych ilości bakterii, po rozpoczęciu terapii, uwalniane są endotoksyny bakteryjne, które z kolei uwalniają substancje prozapalne. Główne objawy to:

Gorączka

Ból głowy

Bóle stawów i mięśni

sporadyczne nudności

Ból może trwać kilka dni i tygodni, zanim ponownie zniknie.

 

Czy antybiotyki niszczą florę jelitową?

Tak. W celu ochrony lub odbudowy flory jelitowej zaleca się stosowanie probiotyków w połączeniu z prebiotykami. Probiotyki to żywe mikroorganizmy, które docierając do jelit w wystarczających ilościach, mają korzystny wpływ na florę jelitową, odbudowując ją. Prebiotyki, takie jak inulina, są „pokarmem” dla bakterii probiotycznych. Należy je przyjmować 2-3 godziny po zażyciu antybiotyku, aby nie zostały natychmiast przez nie zabite.

Antybiotykoterapia i brak zauważalnej poprawy objawów?

W ponad 60% wszystkich bakteryjnych chorób zakaźnych patogeny tworzą biofilmy, za pomocą których chronią się przed atakami układu odpornościowego. Hematolog D. Berg opracował protokół „ISAC” do identyfikacji biofilmu. (ISAC: Aktywacja układu odpornościowego krzepnięcia). W przypadku wykrycia biofilmu zaleca on zastosowanie lumbrokinazy w celu jego rozpuszczenia. Powstawaniu nowego biofilmu podczas terapii zapobiega np. heparyna drobnocząsteczkowa.

Jakie są możliwe komplikacje?

W trakcie antybiotykoterapii jako powikłanie może wystąpić infekcja grzybicza (grzybica). Często przyczyną jest Candida albicans (grzyb drożdżowy). W przypadku odpowiednich objawów, podejrzenie można zweryfikować, wykonując badanie wymazu z chorego obszaru ciała oraz serologiczne wykrycie przeciwciał przeciwko Candida albicans i antygenowi Candida. Specjalne leki mogą być stosowane lokalnie lub ogólnoustrojowo w terapii.

Przyczyny nieskutecznej antybiotykoterapii

  • nierozpoznane inne infekcje spowodowane przez bakterie, pasożyty, grzyby lub wytworzenie  biofilmu (błony biologicznej)

  • wytworzenie autoimmunologicznej reakcji: mała grupa osób dotkniętych chorobą posiada w wyniku zmiany materiału genetycznego - DNA, podwyższone ryzyko reakcji autoimmunologicznej spowodowane zarażeniem Borrelią

  • brakujące przeciwciała - mała grupa osób dotkniętych chorobą nie może, w wyniku zmiany materiału genetycznego - DNA, wytworzyć przeciwciał przeciwko Borrelii lub jedynie małą ich ilość. Taką przypadłość daje się wykryć w naszym laboratorium.

  • obciążenie organizmu toksycznymi metalami ciężkimi (ołów, cyna, rtęć)

 

  • zalecana byłaby kontrola systemu odpornościowego

       - kontrola możliwości wytwarzania przeciwciał

       - zbadanie tworzenia komórek obronnych poprzez różnicowanie limfocytów

 

Wszystkie parametry laboratoryjne na ten temat można uzyskać w laboratorium Dedimed EUROPARC.